🐯🔥 Op dag tien was duidelijk dat ik de hele tijd onderweg was. Zon, zilte wind en de inspanning om in totaal 200 kilometer te wandelen stonden duidelijk in mijn gezicht. Gebronzeerde huid, maar die sprankeling in mijn ogen – een wilde man!

🌳🌿 Ik dompelde me volledig onder in de natuur van deze eilandwereld, ongeacht of het regende of de nacht me verblindde. Ik hield precies zo lang vol als nodig was. Na terugkomst liep ik zes weken mank door een stressfractuur, maar het was het waard!

❤️‍🩹🪺 Maar waarom keerde ik eigenlijk naar deze plek terug, hoewel ik hier altijd met mijn familie was, die me zoveel pijn in mijn leven had gedaan?

🧠🫧 Een van de moeilijkste uitdagingen na psychisch of emotioneel misbruik is leren leven met de herinneringen die ik deel, vooral de mooie, krachtige momenten die ooit zo betekenisvol waren. Deze herinneringen zijn vaak verbonden met een relatie die nu een schaduw werpt. Wat ooit kostbaar leek, kan nu vreemd, zwaar of ver weg lijken, alsof het niet echt meer van mij is.

🤲✨️ Een belangrijke stap in het helingsproces is deze herinneringen in een nieuw licht te bekijken, niet door ze te verbergen, maar door ze terug te nemen. Door mijn eigen aanwezigheid centraal te stellen, bevrijd ik de ervaring van de oude band en neem ik deze weer in mezelf op – als onderdeel van mijn geheel.

🎒🥾🗺 Soms helpt het om terug te keren naar vertrouwde plekken. Dit keer niet in gezelschap van het verleden, maar alleen en bewust – voor mijzelf. Om opnieuw te voelen, opnieuw te zien en mezelf weer te ontmoeten. Want de verbinding die nu het belangrijkst is, is die met mezelf.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🌊🌾 De zee geeft. De zee neemt. Het zit in haar natuur. Golf na golf draagt ze weg wat ooit was, en brengt elders iets nieuws aan land.

❤️‍🔥🧠 Herinneringen vestigen zich ook in mij – niet altijd vrijwillig, niet altijd welkom. Mooie dingen begraven onder pijn. Pijn doordrenkt met schoonheid. Wat van mij is, mengt zich met wat ik los moest laten.

🪾🌱 Ik kan niet vasthouden wat in beweging is. Maar ik kan erkennen dat verlies ook vormt. Dat wat mij is ontnomen ruimte schept voor iets anders. En dat sommige dingen die ik gebroken dacht, deel uitmaken van iets groters.

⏳️🌓 Het zandlopertje van de getijden staat niet stil. En terwijl het zand naar beneden stroomt, groeit er iets onder de oppervlakte: niet het oude, niet hetzelfde, maar iets eigen.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🌊🌾 Een simpele hoop zand is niets blijvends. Geen herinnering – alleen wind, regen en getijden dragen het verder. Om iets te laten blijven, is leven nodig dat het grijpt, vasthoudt, verzamelt – zoals helmgras dat de eerste embryonale duinen vormt. De geboorte van nieuw leven, wanneer de horizon rijst en uiteindelijk wordt bekroond met witte duinen. Vanuit daarboven kan men ver en wijd zien hoe leven en dood vruchtbare grond doen gedijen. De duinen worden grijs, daarna bruin, en de diversiteit van het leven markeert elke van deze heuvels die zonder een eerste impuls nooit meer dan een vluchtig mineraal in de wind zouden zijn geweest.

🌲🌳 Tussen struiken, dennen en veenberkenbossen vergeet men snel dat al deze bodem door de zee is aangespoeld en door de wind naar deze plek is gedragen. Men kijkt uit over eindeloze kwelders, over riet en de Waddenzee, waarvan de getijdengeulen diep in het nieuw gevormde land meanderen. En ver aan de horizon, aan de andere kant voorbij de duinen, ziet men een eenzame heuvel – een warft – waar mensen deze wereld voor zichzelf maakten, onderdak vonden en hun vee voedden op de zoute weiden.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🥰 Genoten tot de laatste zonnestraal! ✨️

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🌄 Na een lange periode van terughoudendheid ben ik weer gaan wandelen. Iets meer dan drie weken geleden werd ik geïnspireerd om de allereerste bus vroeg in de ochtend naar Oberreifenberg te nemen. Vanaf daar deed ik ongeveer een uur over de top van de Großer Feldberg (881 m), de hoogste berg van het Taunusgebergte, te bereiken.

🪨 Ik nam een ontbijtpauze op de Brunhildisfelsen (Brunhilde-rots). Deze rots zou zijn naam hebben gekregen van de Noordse Siegfried-legende, volgens welke de Walkure Brunhilde hier door Odin in een diepe slaap werd gebracht en, als een van zijn vele heldendaden, werd gewekt door de beroemde drakendoder Siegfried. De rots werd voor het eerst in documenten genoemd in 1043 als “lectulus Brunhildi” (Brunhildes bedje).

😁 Omdat ik zo vroeg vertrok, had ik de hele berg voor mezelf. Ik kwam geen enkele andere persoon tegen. De meest opvallende bouwwerken zijn de televisietoren, de uitkijktoren en verschillende zendmasten.

🧭 Ik vervolgde de afdaling naar Oberursel. Daar passeer je de Upper Germanic-Raetian Limes, een 550 kilometer lang deel van de voormalige buitenste grens van het oude Romeinse Rijk. Delen van de grensmuur zijn nog zichtbaar, evenals de resten van wachttorens.

🌼 De afdaling was zwaar, aangezien het over meerdere kilometers vrijwel geheel bergaf ging. Ik was blij toen ik uiteindelijk het dal bereikte. Onderweg zag ik veel bloeiende gele brem.

🏞 Het werd aangenamer toen ik langs de Urselbach naar mijn eindbestemming, station Oberursel-Hohemark, kon wandelen. De laatste foto toont niet de Urselbach, maar een nabijgelegen vijver. In totaal was het 17–18 km. Sindsdien heb ik nog twee wandelingen gemaakt, waarover ik op een andere dag zal vertellen.

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Het was een heel bijzondere tijd. In totaal was ik er elk weekend gedurende 55 dagen. Veel te kort. Ik wou dat het oneindig was geweest. 🌠 Ik zal het erg missen! Vaarwel Bad Bodendorf! 😢❤️

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

🌳🐕👫🏼🌲

✨✨✨💖✨✨✨

Wees jezelf.
Weet wat je wilt.
Blijf nieuwsgierig.
Volg je eigen weg.
Ontdek schoonheid.
Kom samen.
Geniet van elkaar.
Geniet van de wereld.
Ren rond.
Plant wat zaden.

🌱🌱🌱🍀🌱🌱🌱

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Ik ging weer wandelen in de Andes.

Nee, dat deed ik niet. Ik heb gewoon Photoshop gebruikt.🤪

Meer specifiek, de generatieve AI-vulling van de nieuwste bèta. Vroeger moest je het motief zorgvuldig selecteren, het juiste achtergrondbeeld onderzoeken, auteursrechten overwegen, invoegen, de randen bewerken en veel aanpassingen maken. Tegenwoordig heb je alleen een klik en een tekstprompt nodig. Wat denk je? 🤔

Nu kan iedereen bijna alles eenvoudig faken. Toegegeven, bij nadere inspectie zijn er een paar onvolkomenheden, maar slechts weinigen kijken echt goed. Influencers hoeven niet meer te reizen en datingprofielen kunnen veel interessanter zijn! Aan de andere kant wordt er bij creativiteit veel werk bespaard en kun je meer tijd investeren in andere dingen. Bovendien verandert bijna iedereen toch al zijn "landschap", wat anderen een mooi gezicht zouden noemen (rimpels zijn natuurlijk en mooi!).😉

Afbeelding 1 is gemaakt met de invoer "Wandelen in de Andes", Afbeelding 2 "Landschap van de film Land of the Lost uit 2009", Afbeelding 3 "Amazone" en Afbeelding 4 is het origineel (in mijn buurt).

Authenticiteit is belangrijk voor mij, daarom vermeld ik altijd inhoudsmanipulatie of gegenereerde representaties. Behalve de paaseieren natuurlijk, maar die ontdekt toch niemand.😄

Misschien moet ik me weer meer bezighouden met klassiek schilderen. Dat is niet zo eenvoudig te faken en je moet toch nog iets doen.👨‍🎨

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Achter mij zijn de vermoedelijke resten van Kasteel Nürings te zien. Rond 1100 bouwden de graven van Nürings een residentie op de berg. Nadat de mannelijke lijn in 1171 was uitgestorven, werd het graafschap Nürings eerst overgenomen door de Heren van Münzenberg en daarna door de Heren van Bolanden. In 1233, na een verdeling van het familiebezit, noemde Philipp von Bolanden zichzelf "von Falkenstein". Deze nieuwe Falkenstein-lijn verwijderde de resten van Kasteel Nürings en bouwde direct ernaast het Nieuwe Kasteel Falkenstein.

🌸💮🌺🌻🌼🌲🌳

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.

Het Kasteel van Falkenstein werd bewoond van de 13e tot het einde van de 18e eeuw.🏰 Na de Dertigjarige Oorlog (1618 - 1648) verloor het echter al zijn belang, raakte in verval en was slechts gedeeltelijk bewoonbaar.

Er is niet veel over van het kasteel. De sloop werd pas in 1842 gestopt, de ingangspoort is een reconstructie uit die tijd. De vierkante bergfried dateert uit de 14e eeuw met zijn ronde torentje uit de 15e eeuw en is 18 meter hoog.

Het uitzicht is erg mooi, want het kleine stadje Falkenstein ziet er net zo idyllisch uit als de intro van een Duitse soap uit de jaren 80 en 90.😆📺

Een kleine groep steenbokken leefde op de berg tot ongeveer de jaren 1980. Ze werden vanuit de nabijgelegen Opel Zoo in Kronberg gestuurd.🐏

Ik ben er niet lang gebleven en heb een beetje door het bos gewandeld.😊

🌸💮🌺🌻🌼🌲🌳

🤗 Voor een meer genuanceerde discussie kunt u gerust de commentaarsectie, privéberichten of het anonieme contactformulier op mijn website gebruiken.